همزمان با این درخواست، تهدیدهای تلویحی گوناگونی هم توسط برخی دولتمردان صورت گرفت.بدین ترتیب که اعلام شد، دارایی‌های متقاضیان از طرق مختلف بررسی می‌شود و آنها که با وجود ثروت و درآمد بالا، باز هم اقدام به ثبت‌نام کرده باشند، جریمه خواهند شد. پیامد این اقدامها عده‌ای انصراف دادند. برخی تهدیدها را جدی گرفتند و برخی با وجود درآمد اندک، تنها به خاطر همراهی با دولت و با امید آنکه یارانه‌ها صرف اقشار کم درآمد شده و انصراف آنها کمکی به نیازمندان باشد، نام نویسی نکردند.با کمال حیرت اما چنین نشد. دولت کوچکترین اقدامی برای شناسایی اقشار پردرآمدی که ثبت‌نام هم کرده بودند، نکرد و یارانه به همه آنها که ثبت‌نام کرده بودند پرداخت شد. در این میان کم نبودند خانواده‌هایی که براستی به یارانه دریافتی نیازمند بودند، اما نظر به قول دولتمردان که در صورت انصراف آنها، مبالغ باقی مانده به اقشار ضعیف‌تر پرداخت می‌شود، انصراف داده بودند. در وضعیت جدید، این گروه از خانوارها براستی مغبون شدند، زیرا کم کم پی بردند، میلیونها نفر از آنها که ثبت‌نام کرده‌اند، جماعتی هستند با درآمدهای نجومی و تأسفبارتر آنکه دولت نیز هیچ علاقه‌ای برای حذف آنها ندارد و تلاشی نمی‌کند.
علت هم معلوم بود. دولتمردان حساب انتخابات پیش رو را کرده و نمی‌خواستند گروه‌های قابل توجهی از رأی دهندگان بالقوه را از خویش دل آزرده کنند. در واقع با این سیاست یک بام و دو هوای دولت، تنها گروه‌های ساده دلی از مردم که به قول دولت اعتماد کرده و نیز آنها که تهدیدهای مدیران مربوطه را باور کرده بودند، دستشان از یارانه کوتاه شد. این رفتار اعتراضهای بسیاری را برانگیخت و هر بار اخباری مبنی بر حذف یارانه اقشار پردرآمد به رسانه‌ها راه می‌یافت و در آخرین مورد یکی از اعضای مجلس خبر حذف برخی ثروتمندان را شامل پنج گروه اعلام کرد که عبارت بودند از؛ پزشکان، مالکان خودروهای گران قیمت و لوکس، صاحبان صرافی‌ها، اعضای هیأت مدیره بانکها و شرکتهای خصوصی و ایرانیان مقیم خارج برای مردمی که این خبر را می‌شنیدند، حیرت آور بود که چطور این اقشار تا حالا یارانه می‌گرفته‌اند و دولت تماشاگر بوده. اما با کمال حیرت و تأسف بی‌درنگ این خبر تکذیب و اعلام شد یارانه هیچ کس قطع نشده و نخواهد شد.
در همین حال وزیر نفت به فغان آمده که روزانه 125 میلیارد تومان از درآمد این وزارتخانه صرف پرداخت یارانه‌ها می‌شود. طبق آمار خود دولتمردان نیز هم اکنون حدود 10 میلیون نفر از آنها که یارانه می‌گیرند، مستحق دریافت آن نیستند. حیرتا که دولت هیچ حرکت جدی برای شناسایی و حذف یارانه اینها نمی‌کند. در حالی که خودشان از این ارقام هولناکی که دارد به هدر می‌رود به تنگ آمده‌اند. علت هم کمابیش معلوم است. نگرانند قطع یارانه این عده سبب شود آنها در انتخابات بعدی رأی خود را تغییر داده و...
اما آیا می‌شود عدل و قسط و انصاف را به خاطر ترس از صندوق رأی تعطیل کرد؟ آیا این رفتارها سبب نمی‌شود آنها که به قول دولت اعتماد کرده و از دریافت رایانه در مرحله قبل انصراف دادند و در نهایت کل مردم که شاهد بی‌اعتباری قول و قرارهای دولتمردان خود بودند به گفته‌های بعدی دولت نیز بی‌اعتماد شده و دیگر تشویق و تهدیدها را جدی نگیرند؟
نظر شما